Binnen Biodanza staat veiligheid voorop, die van de individuele danser én van de groep. Hoe wordt er voor gezorgd dat je je veilig kunt voelen in Biodanza? Daarvoor starten we met een deelronde, waarin de docent iets vertelt over de theorie van Biodanza en waarin deelnemers kunnen aangeven of er iets is waar rekening meegehouden moet worden tijdens de les. Daarnaast wordt iedere dansoefening duidelijk uitgelegd en voorgedaan. En je bent altijd vrij om even niet mee te doen wanneer een dans voor jou niet goed voelt. Verder worden dansoefeningen en muziek regelmatig herhaald zodat je er vertrouwd mee raakt.
Er kunnen ook emoties vrij komen tijdens het dansen. Ook deze mogen er zijn. Ik heb zelf ervaren dat het tonen van mijn emoties in de groep heel bevrijdend kan werken omdat er volledige acceptatie is. Het is juist een teken van veiligheid wanneer dit gebeurt, omdat je je blijkbaar veilig genoeg voelt zodat je emoties omhoog komen.

Ten slotte, maar misschien wel het voornaamste, is veiligheid vooral een innerlijke beleving. Het is ook een deel eigen verantwoordelijkheid van de danser om dat te doen waarbij de persoon zich veilig voelt. Grenzen aangeven en bewaken hoort daar dus ook bij. Daarover kan je meer lezen in een andere blog.

Als tip raad ik je aan wanneer Biodanza helemaal nieuw voor je is, om te starten in een beginnersgroep. Daar wordt echt rekening gehouden met de nieuwe ervaringen die beginners allemaal opdoen en wordt heel langzaam opgebouwd in de verdieping.

Wil je het uitproberen? Je bent welkom om mee te doen. Meld je dan aan via: http://www.adaknol.nl/biodanza.html

Ai, mijn deodorant vergeten, dacht ik afgelopen keer. Daar dans je dan, soms ruik je het zelf, soms niet. Dat is nog tot daar aan toe. Maar​ vooral in contact met die ander werd ik mij sterk bewust van mijn eigen lichaamsgeur. Ik bespeurde een bepaalde terughoudendheid in mezelf alsof ik me schaamde voor mijn eigen geur. Opmerkelijk eigenlijk. Dat we alle natuureigen geuren die ons niet bevallen als 'vies' bestempelen. Terwijl die geuren toch ook bij het leven horen. En binnen Biodanza staat het Leven centraal.
Wat ik vies vind, zijn sterke parfumluchten. Gelukkig wordt er binnen de Biodanza wereld vaak vermeld om sterke, chemische luchten te vermijden, maar toch gebeurt het nog wel eens dat je met je neus in een wolk van geuren belandt, waarvan de drager ze ongetwijfeld als 'lekker' ervaart. Er zijn mensen die erg veel zweten, een parfum kan daar echt niet tegen op, want je bent dan ook nog eens nat bovendien. Een goede manier op hier mee om te gaan, is extra kleding meebrengen en tijdens de les het natte shirt te vervangen door een frisse droge.
Van een heel andere orde zijn windjes van je darmen. Ik heb er nog wel eens last van en hoe ga je daar dan mee om in de bijna 2 uur die een vivencia (Biodanza sessie) duurt. Er zijn diverse strategien en ik heb ze allemaal al eens uitgeprobeerd:

1. tegenhouden; lukt niet altijd, maar kan soms helpen
2. even uit de zaal lopen; als het je lukt om daar op tijd te komen, even blijven wachten tot de geur is opgetrokken
3. aan de rand van de zaal gaan staan; ook nu weer even wachten tot de geur is opgetrokken of onopvallend ergens anders naar toe lopen
4. laten gaan en ergens anders naar toe lopen
5. laten gaan en blijven staan
6. het in de openingskring vermelden dat je last hebt van winderigheid

Je kunt je voorstellen dat als je de aanpak 1 tot en met 5 probeert, dat dit je wel 'uit' de verdiepende ervaring van de vivencia haalt. Optie 6 is dus de meest transparante en rustige manier om er mee om te gaan. Ook dan word je uitgenodigd de schaamte voorbij te gaan en het (letterlijke) Leven in jou te aanvaarden en te delen zoals het op dat moment door jou heen gaat.

Gisteren liet ik de hond van mijn buurvrouw uit in het herfstachtige bos. Ik gooide een stok de ene kant op en liep snel de andere kant op om me te verstoppen achter een boom. Prachtig om te zien hoe de hond vervolgens in volle vaart mijn kant op kwam om me snel weer op te speuren. Even zorgeloos genieten.

Hoe vaak doe je dat nog? Onbezorgd spelen en genieten? Vaak leven we in zulke ingesleten patronen dat de tijd voorbij gaat zonder dat we er erg in hebben. Bij mijn Biodanzagroep experimenteerden we eens met een paar mensen in het zitten op een andere plaats in de kring. We vertelden niets aan de anderen, maar het effect was direct merkbaar. De groep werd joliger en vrolijker en ook de Biodanza docente kreeg een andere plek die vrij werd gehouden. Hoe een kleine verandering een groot effect kan hebben.

In de Biodanzales worden spelletjes gebruikt om vitaliteit op te wekken en de integratie van de groep te bevorderen. Door het spel komt er bevrijding van beweging en ontstaat er verbinding. Het is verwonderlijk heerlijk om te ervaren hoe het is om even weer zorgeloos te spelen als een kind. De kracht van spontaniteit, exploratie en plezier wordt daardoor versterkt.

De uitnodiging om te dansen en te spelen kan je in iedere Biodanza les ervaren. Je hoeft het alleen maar te durven. Krijgt het kind in jou die kans?

Ken je dat? Je bent ergens, maar je gedachten zijn over al en nergens of je bent met je gevoel bij iemand anders. Echt aanwezig zijn in het hier en nu is een hele kunst.

In Biodanza wordt je uitgenodigd om, in de eerste plaats, je in het moment te verbinden met jezelf. Hier wordt meestal aandacht voor gevraagd in de begincirkel. Daarna volgt het verzoek om je te verbinden met de groep, door bijvoorbeeld het voelen van de handen van de ander of door oogcontact.

Dat er verschillende manieren van aanwezig-zijn bestaan, ontdekte ik tijdens een vivencia (biodanza sessie) geleid door Sergio Cruz. Deze ging over de invloed van muziek in Biodanza. Het was al boeiend wat diverse soorten muziek, ritmes en melodieën voor impact hebben op je gevoel. Maar wat me vooral raakte, was de manier waarop Sergio tijdens een ontmoetingsknuffel met mij helemaal present was in zijn lijf en in contact met mij. Heel authentiek en puur.

Sindsdien ben ik meer gaan letten op waar ik ben met mijn bewustzijn, zowel in de individuele dansen als in de ontmoetingen. Ben ik er echt? Is mijn volle aandacht erbij? Zit ik helemaal in mijn lijf? Voel ik dat ook? En kan ik vanuit deze staat in contact zijn met iemand anders?

“Door jou voel ik mijzelf”, zei mijn Biodanza tutor eens tegen mij. Ik geloof dat ik het nu pas begrijp. Wanneer iemand met volle aanwezigheid in contact is met jou, merk je in hoeverre je er zelf ook bent. Zo durven zijn en ontmoeten, brengt je dichterbij jezelf en je eigen kracht. Daar gaat je hart van open.

Wendbaarheid in het leven kan je ervaren in de richting van de wind of de stroming in het water. Voor sommige elementen is dit minder vanzelfsprekend; denk maar aan een rots of een boomstronk.

Het thema Wendbaarheid in Biodanza kan je op meerdere manieren ervaren. Wat doet bepaalde muziek met jou en hoe lenig ben je in je lichaam en al je ledematen? Kan je vanuit een gerichte aanraking een specifiek deel van je lichaam meer laten bewegen? Je kunt ook tijdens het lopen door elkaar heen voelen hoe wendbaar je bent, vooral wanneer het tempo van de loop hoog is en de bochten onverwachts.

De uitwerking die de oefeningen op mij hebben, voedt mijn Weerbaarheid. Soms is het makkelijker om tegenstand te omzeilen door een andere weg te kiezen. Of even met de wind mee te buigen, zoals riet. Als er zich een blokkade voor doet, wat is dan je reactie? Vecht je tegen het obstakel of vind je soepel een andere oplossing?
​
In het vinden van de ruimte, zit een ongekende kracht: de ruimte voor je loop, voor je beweging, voor je gedachten, voor je mening, voor je zijn. Je bevrijdt jezelf van de belemmering en dat versterkt je zelfverzekerdheid. Hierdoor sta je sterker in je schoenen en voel je je ook weerbaarder.
Je voelt je innerlijk als een boom die de storm doorstaat, terwijl je je souplesse toepast om met een lastige situatie om te gaan. Dit gevoel dat tijdens een Biodanza Vivencia in me opkwam, neem ik mee in mijn dagelijks leven. Zo ga ik weer soepel en gesterkt verder.

Op een dag kan het zo voorbij zijn
Het leven dat je leeft
de liefde die je geeft
Op een dag kan het zo voorbij zijn
Zorg dus dat je leeft!
Leef met elkaar
Geef om elkaar
In liefde te leven
is ons gegeven

12-4-2000 AK! 

KNOL staat voor:

​Klaarwakker worden
Niet kniezen, maar kiezen
Opstaan en gaan
Loslaten en volhouden

Alleen formuleer ik de 3e zin nu anders en vormen de medeklinkers ruimte voor het woord KNieVaL:

Klaarwakker worden
Niet kniezen, maar kiezen
Vallen, opstaan en doorgaan
Loslaten en volhouden

Met meer zachtheid erin wordt het meer poezie:

Stilletjes aan klaarwakker worden
Niet kniezen, maar vanuit het hart kiezen
Vallen, opstaan en doorgaan in het moment
Liefdevol loslaten en dapper volhouden
Krachtig vertrouwend
Alles is Liefde

Ons gezin heeft net drie weken vakantie achter de rug. Dit jaar zijn we thuis gebleven. We hebben kunnen genieten van ruim twee weken stralend zomer weer in Nederland en enkele dagen bewolking met regen. In deze blog wil ik ingaan op aspecten die me zijn opgevallen tijdens de afgelopen drie weken, met name de verschillen tussen een 'thuis'-vakantie en een vakantie waarbij je naar een andere bestemming gaat. 
In het begin kostte het mij met name moeite om mezelf toe te staan, te gaan liggen zonnen. Opmerkelijk, want als we op vakantie zijn in een zonnig oord, bestaan onze dagen met name uit zonnen op het strand. Thuis voelde ik me in eerste instantie schuldig dat ik niet 'iets aan het doen' was. Pas na een rationele vergelijking te hebben gemaakt met een vakantie op een andere lokatie, zakte mijn schuldgevoel en kon ik meer genieten van de zon in de tuin.
Na een aantal dagen zonnend en lezend in de tuin door te hebben gebracht, ontstond er enige innerlijke onrust. Tijd om een dagje uit te plannen. Net als op een vakantie in het buitenland ontstaat er na voldoende rust en zon te hebben genoten, de behoefte aan nieuwe informatie en nieuwe indrukken. Daarbij is het een gelegenheid om met het hele gezin nog wat te gaan doen, want onze kinderen in de leeftijd van bijna vijftien en zeventien jaar, vermaken zich zonder ons prima met vrienden en vriendinnen.  
Zwemmen en wandelen in de natuur doen we normaal op vakantie ook en deze activiteiten ontplooiden we nu in de buurt van ons huis. Daarbij ontdekte ik tot mijn verrassing in de nabije omgeving nieuwe paden die ik nog nooit eerder had bewandeld. Schoonmaken en de was doen zijn dingen die op een andere bestemming niet of nauwelijks gedaan hoeven te worden. Thuis op vakantie kan ik dat echt niet laten, dus dat gebeurde wel.
Naarmate de vakantie vorderde, verdwenen de gedachten over werk en afspraken, en kon ik me meer ontspannen en mijn agenda en mail met rust laten.
Voordeel van een 'thuis' vakantie is dat je geen voor- en nawerk hebt. Het inpakken en uitpakken van de auto, het bij elkaar zoeken van de spullen en ze weer opruimen, dat alles is overbodig. Ook de hond en de kat hoeven niet naar het asiel en genoten alle dagen van ons gezelschap.
Achteraf kan ik zeggen, dat een vakantie in eigen huis meer rust heeft opgeleverd, dan een vakantie in het buitenland. Reden om een volgende vakantie ook weer thuis te blijven? Waarschijnlijk niet, want verandering van omgeving levert ook inspiratie en nieuwe indrukken op met mooie herinneringen. Zo staat mij van onze vorige vakantie ons bezoek aan het Dali-museum in Figueres nog levendig bij. Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel. 
Het effect van deze vakantie in eigen huis is in ieder geval bewustwording van het vakantiegevoel dat je zelf creëert, of je nu thuis blijft of weg gaat. Vakantie is het dagelijkse werkleven even loslaten en jezelf toe staan ontspannen te genieten van wat elke nieuwe dag brengt.