Met carnaval ziet de wereld er voor de deelnemende feestgangers er even anders uit. Uit je bol gaan met een masker op en verkleedkleren aan, op stampende muziek waarbij het bier rijkelijk vloeit. Even alle sores vergeten, onbezorgd feesten en genieten. Antropologisch gezien is het carnaval een omkeringsritueel, waarin maatschappelijke rollen worden omgedraaid en normen over gewenst gedrag worden opgeschort. De burgemeester geeft daarom in een symbolisch gebaar de sleutel van de stad over aan Prins Carnaval. Zelf ben ik niet zo'n carnavalsganger. Ik kom van boven de rivieren, dus echt begrijpen doe ik het niet, zeg ik heel eerljk. Wat ik om me heen zie, is dat carnaval een heel sociaal gebeuren is. Leden van carnavalsverenigingen zijn het hele jaar door bezig met dit fenomeen. Zodra carnaval dit jaar is afgelopen, komen ze al weer bij elkaar om te bedenken wat het thema voor de carnavalswagen volgend jaar gaat worden. De grappigste wagens in de Optog vind ik toch wel diegenen die misstanden uit het afgelopen jaar aan de kaak stellen. Zo nemen de carnavalsdeelnemers als het ware de functie van de nar tijdelijk aan. Ze vertellen dingen 'die iedereen wel weet, maar niemand durft te zeggen'. Het is fijn als je een nar in je omgeving hebt, die je af en toe de waarheid weet te zeggen op een grappige manier. Ook in coaching is het gebruik van humor ideaal om op een andere manier bij de cliënt door te dringen. De coach kan even een ander perspectief bieden aan de cliënt waardoor de mogelijkheid ontstaat om los te komen van oude overtuigingen en patronen. Zo kunnen er nieuwe ideeën opborrelen voor initiatieven, contacten of werk. Ga iets doen waar je blij van wordt, of het nu carnaval is, je hobby of vrijwilligerswerk. Gebruik je blijdschap en je lach. Ik ben benieuwd wat voor andere perspectieven het oplevert. Bronnen: K.V. De Kaieschaiters Wikipedia-carnaval
1 Comment
Villa Voorwijk, de buitenschoolse opvang van De Kresj in Wijk bij Duurstede was maandagavond 28 oktober 2013 niet gevuld met blije kinderen, maar met opgetogen gesprekleiders Ongeveer 20 mensen kwamen om de dialoogmethodiek te leren. Het geleerde gaan zij inzetten als gespreksleider tijdens de Wijkse Dialoogdagen van 1 tot en met 7 november 2013. Luisteren De onderlinge kennismaking bestond vooral uit naar elkaar luisteren. De ander zijn verhaal laten doen, zonder dat jezelf daar iets aan toevoegt. In het voeren van dialoog is werkelijk luisteren één van de belangrijkste zaken. Samen De kindvriendelijke omgeving werkte zeker door in de antwoorden in het thema: 'Wat vraagt deze (leef-)tijd van jou?' Elkaar vasthouden, hand in hand, als een kind onbevangen in het leven staan, plezier maken, spelen met neefjes en nichtjes, samen spelen en lol hebben met elkaar. Als volwassene laten we ons vaak overheersen door ons denken en vergeten we hoe onbevangen we als kind konden genieten. Delen Pannenkoeken eten is ook zo'n ervaring waar je als kind intens van kan genieten. Iemand vertelde dat hij door de buren van drie huizen verderop was uitgenodigd om pannenkoeken te komen eten omdat er nog zoveel over waren. Een simpel gebaar met een grote uitwerking. In deze buurt is een dorpsgevoel ontstaan, waar iedereen elkaar kent en elkaar helpt. Het voelt bijna als familie. Zorgen Wanneer de ouders ziek worden, sta je als volwassen kind voor de mantelzorg van je vader en/of moeder. Ineens ben je geen kind meer, maar zorgverlener en zijn de rollen omgedraaid. Herstellen van een heup- of knieoperatie gebeurt veelal thuis. Wanneer je dan enig kind bent, kan de verantwoordelijkheid van de zorg een zware deken op je schouders leggen. De liefde die je je ouders geeft en de hoop op beterschap zijn je lichtbakens in deze periode. Me-We Een jong kind leeft nog in eenheid met zichzelf en zijn omgeving. Na een aantal jaren ontwikkelt het zijn eigen ik. Uit de dromen van de gesprekleiders aan onze tafel sprak het kinderlijk verlangen naar een wereld van vrede en overvloed, waarin mensen elkaar blijven opzoeken en aandacht geven. Dit verlangt ook een andere insteek in het bedrijfsleven, minder hiërarchie en meer samenspel. Eerste stappen Hoe kinderlijk dromen ook mogen lijken, ze zijn belangrijk om te koesteren. Het helpt je om out-of-the-box te denken, je vrij te voelen en zonder beperkingen. Vanuit dat gevoel is het makkelijker een eerste stap te zetten in de richting van je droom. Voor de één betekent dat koken met mensen van zes verschillende nationaliteiten omdat je dan jezelf weer ziet staan naast je moeder in de keuken. De ander helpt jongeren die in de problemen zitten en wil als vervolg graag in het buitenland zendingswerk doen. En weer een andere deelnemer ziet het vooral als zijn taak om via mensen met een groot netwerk zijn ideeën in de wereld vorm te geven. De een zoekt zijn weg door aan een nieuwe baan te beginnen, de ander door de buurman uit te nodigen voor een gesprek. Welk pad je ook kiest, je innerlijk kind is altijd bij je en vraagt jou om onbevangen in het leven te staan, als een goddelijk kind dat alles in deze wereld met liefde en respect behandeld. De Wijkse Dialoogdagen worden georganiseerd door een enthousiaste groep vrijwilligers, die zich met hart en ziel inzetten voor een leefbare gemeente. http://www.wijkbijduurstedeindialoog.nl/ Het initiatief vloeit voort uit Nederland in dialoog. http://www.nederlandindialoog.nl/Beginpagina/ Alhoewel de Wijkse Dialoogdagen eigenlijk pas worden gehouden van 1 t/m 7 november 2013, zijn de ondernemers van de Wijkse Ondernemerskoffie op 25 oktober al van start gegaan. Aan drie tafels werd bij Café-Restaurant de Engel gesprekken gevoerd over de vraag: Wat doet deze tijd met jou? Gejaagd. Verloedering in gedrag en verminderde sociale omgang in buurtschappen maakt dat sommige mensen deze tijd ervaren als een neergaande spiraal. Kinderen hebben geen respect meer voor hun ouders, wat zich uit in de manier waarop ze tegen hun ouders praten. Materialistisch gedrag en denken uiten zich in dure vakanties naar verre landen, liefst meerdere keren per jaar en twee auto's voor de deur. Waar gaan we met z'n allen naar toe? We jagen elkaar op in een prestatie gedreven maatschappij op zoek naar meer geld, meer materie. Is dat ware groei? Onzekerheid. De voortdurende veranderingen van wetgeving, in overheidsbeleid en bezuinigingen vragen constante flexibiliteit van jou als ondernemer. In de zorg rijst de grote vraag: Hoe ga je dezelfde kwaliteit blijven bieden met minder geld? Een vraag die veel huishoudens zullen herkennen. Verandering is de enige constante. Mee veranderen met de stroom van het leven is de enige manier om verderop te komen. Op het moment dat je verstart, neemt de verandering om je heen alleen maar toe. En dat zorgt voor innerlijke onrust, voor angst. Zelfs als het goed gaat, ontstaat angst. Zal het blijven goed gaan? Dat vraagt van ons aanwezig te zijn in het Nu en vertrouwen te houden. Op die manier blijf je in verbinding met de stroom. Dankbaar. Gelukkig zijn er ook andere geluiden te horen. Mensen die blij zijn, omdat het zo goed gaat met hun kinderen, met hun partner. Door de confrontatie met de ellende van een ander, prijzen ze zich gelukkig met dat wat zij om zich heen ervaren. Een zwaar gehandicapte vrouw voelt zich bevoorrecht omdat ze nog bijna geheel zelfstandig kan wonen met goede voorzieningen zoals een traplift en aangepaste auto. Dat heeft niet iedereen. Wanneer je zelf nog volledig gezond bent, mag je dan toch ook dankbaar zijn? Uitdagend. Deze tijd daagt ons uit om er zelf voor te gaan, de tijd van afwachten en achterover leunen is voorbij. Dat vraagt van ons om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor ons leven en werk. En dat begint met de liefde in onszelf en ons vak te ervaren. Door die passie kan je gaan delen met anderen. Spannend. Wanneer je hebt besloten om te stoppen met de ratrace, is dat enorm spannend. Je baan opzeggen, een eigen bedrijf starten of overnemen en je gezin blijven onderhouden lijken tegenstrijdige zaken. Toch toont dit gedrag persoonlijk leiderschap, door eigen keuzes te maken en verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en werk. Het getuigt van lef en van kwetsbaarheid. Wat een voorbeeld voor de kinderen. Liefde is kracht. Een zanger die zingt zonder liefde, kan beter zijn mond houden. Hetzelfde geldt ook voor ondernemers en werknemers. Wanneer je geen liefde meer ervaart voor wat je doet, lever je zielloos werk. En daar zit geen energie in. Het stroomt niet en het voelt al helemaal niet lekker. Door de liefde voor jezelf en voor je vak, kan je ook wat voor een ander betekenen. Wees creatief. Door met elkaar te praten, samen te werken, samen oplossingen te zoeken en nieuwe verbindingen te zoeken, kunnen we elkaar ondersteunen in het bijhouden van de stroom van veranderingen. Houd het dicht bij jezelf. Geluk is zoveel meer waard dan geld. De dromen die deze ondernemers met elkaar delen, gaan over geluk. Dat de onderneming mag slagen, mag blijven draaien. De ander wil zelfstandig blijven, zowel zakelijk als privé en ook qua gezondheid. En weer een ander wil vertellen over de scheppende kracht van universele liefde. Geen enkele ondernemer heeft het over zoveel mogelijk winst maken. Blijkbaar gaan dromen in deze tijd ergens anders over. De Wijkse Ondernemerskoffie is een intiatief van Rens Tanis, Netwerkgids Nederland. http://wijkseondernemerskoffie.weebly.com/ Ada Knol is auteur van het boek Van crisis naar geluk, zo kom je ontslag, scheiding en ziekte te boven. Daarnaast is ze adviseur, coach, trainer, dichter en spreker. Met haar ervaring, inzicht en praktische tips stimuleert ze mensen en bedrijven om meer uit zichzelf te halen. Website: www.adaknol.nl Twitter: @adaknol LinkedIn: www.linkedin.com/in/adaknol Facebook: www.facebook.com/adaknolmanagementencoaching |