![]() Ai, mijn deodorant vergeten, dacht ik afgelopen keer. Daar dans je dan, soms ruik je het zelf, soms niet. Dat is nog tot daar aan toe. Maar vooral in contact met die ander werd ik mij sterk bewust van mijn eigen lichaamsgeur. Ik bespeurde een bepaalde terughoudendheid in mezelf alsof ik me schaamde voor mijn eigen geur. Opmerkelijk eigenlijk. Dat we alle natuureigen geuren die ons niet bevallen als 'vies' bestempelen. Terwijl die geuren toch ook bij het leven horen. En binnen Biodanza staat het Leven centraal. Wat ik vies vind, zijn sterke parfumluchten. Gelukkig wordt er binnen de Biodanza wereld vaak vermeld om sterke, chemische luchten te vermijden, maar toch gebeurt het nog wel eens dat je met je neus in een wolk van geuren belandt, waarvan de drager ze ongetwijfeld als 'lekker' ervaart. Er zijn mensen die erg veel zweten, een parfum kan daar echt niet tegen op, want je bent dan ook nog eens nat bovendien. Een goede manier op hier mee om te gaan, is extra kleding meebrengen en tijdens de les het natte shirt te vervangen door een frisse droge. Van een heel andere orde zijn windjes van je darmen. Ik heb er nog wel eens last van en hoe ga je daar dan mee om in de bijna 2 uur die een vivencia (Biodanza sessie) duurt. Er zijn diverse strategien en ik heb ze allemaal al eens uitgeprobeerd:
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archief
Maart 2021
|