
De oorsprong van Biodanza
Biodanza is ontwikkeld in de jaren zestig door de wetenschapper Rolando Toro. Rolando was medisch antropoloog en psycholoog en is begonnen met deze lichaamsgerichte dansen met psychiatrische patiënten. In 1965 was Rolando Toro lector bij het Centrum voor Antropologische Medische Wetenschap van de Medische Faculteit van de Universiteit van Chili. Daar deed hij zijn eerste experimenten met muziek en dans met psychiatrische patiënten van het psychiatrisch ziekenhuis in Santiago. Een van de doelstellingen van het Centrum was, in het kader van vermenselijking van de geneeskunde, het uitproberen van verschillende psychotherapeutische methodieken zoals groepspsychotherapie in de zin van creatieve therapie zoals, schilderen, rollenspel, dramatherapie, Gestaltetherapie, muziektherapie, etc. In 1970 werd Roland gevraagd om de eerste leerstoel Psychodanza op te zetten aan de Katholieke Universiteit van Chili. Omdat deze naam dissociatief overkwam en deze manier van dansen niet alleen op en met de psyche werkt, heeft Rolando deze naam later gewijzigd in Biodanza, Dans van het Leven.
Vitaal onbewuste
De ondergrond voor Biodanza wordt gevormd door het persoonlijk onbewuste, het collectief onbewuste en het vitaal onbewuste. Waarbij het persoonlijk onbewuste gaat over alles wat je meemaakt als baby, als kind en wat je je niet meer herinnert. Het collectief onbewuste is alles wat er al is in mensen en de maatschappij aan overtuigingen, waarden en normen. Het vitaal onbewuste is datgene wat je lichaam waarneemt en wat je niet kan snappen met je verstand. Zoals het lichaam zelfherstellend en zelfgenezend vermogen heeft zonder dat we dat bewust aansturen. In endogene stemmingen komt het vitaal onbewuste tot uitdrukking. Waarbij een endogene stemming kan variëren van depressie tot euforie en alles wat er tussen in zit. Biodanza werkt in op het vitaal onbewuste om te bevorderen dat je een werkelijk gevoel van welbevinden gaat ervaren op celniveau (cellulaire psyche).
De boodschap van Biodanza voor het vitaal onbewuste, het lichaam en de cellen, is: Het is zo fijn om in mijn lijf te zijn, ik mag er zijn, ik ben welkom.
Daarom zijn tederheid en koestering zo belangrijk. Maar ook streling, een goede massage en dagje wellness versterken die boodschap. Leren luisteren naar je lichaam en je sensaties, naar je vitaal onbewuste, kan door het eerbiedigen van ieder stuk, ook verdriet, woede, pijn, ongemak maken daar deel van uit. Erbij blijven, het delen, uiten en het laten zijn werkt helend. Er hoeft verder niets mee. Het lichaam heeft zijn eigen tijd, is veel langzamer dan ons denken. De kunst is het denken te laten ontspannen in wat er is (overgave).
Biocentrisch principe
En wat er is, dat is Leven. Het Biocentrisch principe stelt het Leven centraal, waarbij het Leven gedefinieerd kan worden als ‘de zich ontvouwende stroom’. Kenmerken van levende systemen zijn zelfwerkzaamheid en vereniging met de omgeving. Niets staat dus op zichzelf.
In Biodanza leren we ons toe te vertrouwen aan het Leven. Dat het wezenlijk klopt en dat het goed is. Het Leven wordt door sommigen Leegte genoemd, andere noemen het Stilte, Liefde. Dit vertrouwen groeit doordat we elkaar leren vertrouwen en durven ‘zakken’ en ontspannen in ons lichaam. Alles mag er zijn omdat je jezelf bent. Hoe ontvouwt zich het leven? Luister naar je lijf, je impulsen en stop met dat te onderdrukken. Je lijf is de pijler waar het Leven doorheen stroomt. Het een heeft het ander nodig om tot expressie te komen.
Biodanza is ontwikkeld in de jaren zestig door de wetenschapper Rolando Toro. Rolando was medisch antropoloog en psycholoog en is begonnen met deze lichaamsgerichte dansen met psychiatrische patiënten. In 1965 was Rolando Toro lector bij het Centrum voor Antropologische Medische Wetenschap van de Medische Faculteit van de Universiteit van Chili. Daar deed hij zijn eerste experimenten met muziek en dans met psychiatrische patiënten van het psychiatrisch ziekenhuis in Santiago. Een van de doelstellingen van het Centrum was, in het kader van vermenselijking van de geneeskunde, het uitproberen van verschillende psychotherapeutische methodieken zoals groepspsychotherapie in de zin van creatieve therapie zoals, schilderen, rollenspel, dramatherapie, Gestaltetherapie, muziektherapie, etc. In 1970 werd Roland gevraagd om de eerste leerstoel Psychodanza op te zetten aan de Katholieke Universiteit van Chili. Omdat deze naam dissociatief overkwam en deze manier van dansen niet alleen op en met de psyche werkt, heeft Rolando deze naam later gewijzigd in Biodanza, Dans van het Leven.
Vitaal onbewuste
De ondergrond voor Biodanza wordt gevormd door het persoonlijk onbewuste, het collectief onbewuste en het vitaal onbewuste. Waarbij het persoonlijk onbewuste gaat over alles wat je meemaakt als baby, als kind en wat je je niet meer herinnert. Het collectief onbewuste is alles wat er al is in mensen en de maatschappij aan overtuigingen, waarden en normen. Het vitaal onbewuste is datgene wat je lichaam waarneemt en wat je niet kan snappen met je verstand. Zoals het lichaam zelfherstellend en zelfgenezend vermogen heeft zonder dat we dat bewust aansturen. In endogene stemmingen komt het vitaal onbewuste tot uitdrukking. Waarbij een endogene stemming kan variëren van depressie tot euforie en alles wat er tussen in zit. Biodanza werkt in op het vitaal onbewuste om te bevorderen dat je een werkelijk gevoel van welbevinden gaat ervaren op celniveau (cellulaire psyche).
De boodschap van Biodanza voor het vitaal onbewuste, het lichaam en de cellen, is: Het is zo fijn om in mijn lijf te zijn, ik mag er zijn, ik ben welkom.
Daarom zijn tederheid en koestering zo belangrijk. Maar ook streling, een goede massage en dagje wellness versterken die boodschap. Leren luisteren naar je lichaam en je sensaties, naar je vitaal onbewuste, kan door het eerbiedigen van ieder stuk, ook verdriet, woede, pijn, ongemak maken daar deel van uit. Erbij blijven, het delen, uiten en het laten zijn werkt helend. Er hoeft verder niets mee. Het lichaam heeft zijn eigen tijd, is veel langzamer dan ons denken. De kunst is het denken te laten ontspannen in wat er is (overgave).
Biocentrisch principe
En wat er is, dat is Leven. Het Biocentrisch principe stelt het Leven centraal, waarbij het Leven gedefinieerd kan worden als ‘de zich ontvouwende stroom’. Kenmerken van levende systemen zijn zelfwerkzaamheid en vereniging met de omgeving. Niets staat dus op zichzelf.
In Biodanza leren we ons toe te vertrouwen aan het Leven. Dat het wezenlijk klopt en dat het goed is. Het Leven wordt door sommigen Leegte genoemd, andere noemen het Stilte, Liefde. Dit vertrouwen groeit doordat we elkaar leren vertrouwen en durven ‘zakken’ en ontspannen in ons lichaam. Alles mag er zijn omdat je jezelf bent. Hoe ontvouwt zich het leven? Luister naar je lijf, je impulsen en stop met dat te onderdrukken. Je lijf is de pijler waar het Leven doorheen stroomt. Het een heeft het ander nodig om tot expressie te komen.